Pomiń nawigację

Zrównoważona turystyka

Zobacz szczegóły finansowania

FAQ Na pytania przedsiębiorców i beneficjentów odpowiadają eksperci z PARP

Zgodnie z treścią wytycznych dotyczących kwalifikowalności wydatków 2021-2027, VAT może być kosztem kwalifikowalnym w projekcie, którego łączny koszt jest mniejszy niż 5 mln EUR (włączając VAT).

W projektach o wartości przekraczającej 5 mln EUR, VAT może być kwalifikowalny jedynie wówczas, gdy brak jest prawnej możliwości odzyskania podatku VAT zgodnie z przepisami prawa krajowego.

Dodatkowo zgodnie z pkt. 6 podrozdziału 3.5. Wytycznych „zapłacony podatek VAT może być uznany za wydatek kwalifikowalny wyłącznie wówczas, gdy beneficjentowi ani żadnemu innemu podmiotowi zaangażowanemu w realizację projektu lub wykorzystującemu do działalności opodatkowanej produkty będące efektem realizacji projektu, zarówno w fazie realizacyjnej jak i operacyjnej, ani uczestnikowi projektu, czy innemu podmiotowi otrzymującemu wsparcie z EFS+, zgodnie z obowiązującym prawodawstwem krajowym, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot podatku VAT. Posiadanie wyżej wymienionego prawa (potencjalnej prawnej możliwości) wyklucza uznanie wydatku za kwalifikowalny, nawet jeśli faktycznie zwrot nie nastąpił, np. ze względu na niepodjęcie przez podmiot czynności zmierzających do realizacji tego prawa.”

Należy mieć także na uwadze to, że zgodnie z powszechnie obowiązującymi w Polsce przepisami podatkowymi, beneficjenci podejmujący działalność komercyjną zobowiązani są do zwrotu zrefundowanej w ramach projektu części poniesionego VAT, jeżeli zaistnieją przesłanki umożliwiające odzyskanie tego podatku. Obowiązek odnosi się do całego okresu, w jakim beneficjenci mogą nabyć prawo do odzyskania części poniesionego VAT, zgodnie z art. 91 ustawy o VAT, tj. nawet przez okres 10 lat i nie ogranicza się do okresu trwałości projektu.

Niezależnie od formy wsparcia,  z pomocą publiczną mamy do czynienia, o ile wsparcie:

a) dotyczy przedsiębiorstwa (przedsiębiorcy) w rozumieniu unijnego prawa konkurencji

b) jest przyznawane przez państwo lub pochodzi ze środków państwowych,

c) udzielane jest na warunkach korzystniejszych niż oferowane na rynku,

d) ma charakter selektywny (uprzywilejowuje określone przedsiębiorstwo lub przedsiębiorstwa albo produkcję określonych towarów),

e) grozi zakłóceniem lub zakłóca konkurencję oraz wpływa na wymianę handlową między Państwami Członkowskimi UE.

a) Przedsiębiorca to każdy podmiot zaangażowany w działalność gospodarczą, niezależnie od jego formy prawnej i źródeł jego finansowania. Co więcej, nie ma znaczenia, czy jest to podmiot nastawiony na zysk czy też nie. Przedsiębiorcą może być również stowarzyszenie czy fundacja, które nie działają z zamiarem osiągania zysku. Należy podkreślić, iż przepisy prawa unijnego znajdują zastosowanie także w odniesieniu do podmiotów sektora publicznego prowadzących działalność gospodarczą, np. jednostek samorządy terytorialnego i ich spółek. Dlatego należy przede wszystkim wziąć pod uwagę, czy wnioskodawca albo którykolwiek z jego partnerów prowadzą taką działalność, która może generalnie podlegać normalnym zasadom gry rynkowej (nawet jeśli w konkretnych warunkach motyw zysku jest wyłączony).

Działalnością gospodarczą, według unijnego prawa konkurencji, będzie zaś (rozumiane bardzo szeroko) oferowanie na rynku towarów bądź świadczenie na nim usług.

W ramach działania 5.1 FEPW przesłanka wystąpi w przypadku jakiejkolwiek sprzedaży towarów lub usług w związku z wykorzystaniem produktów projektu (infrastrukturą, środkami trwałymi, wartościami niematerialnymi i prawnymi, czy nieruchomościami nabytymi w ramach projektu).

b) Dotyczy każdego przypadku gdy środki przekazywane przez organy władzy publicznej szczebla centralnego, regionalnego i lokalnego oraz inne podmioty, którym powierzono rolę operatora środków publicznych.

W ramach działania 5.1 FEPW przesłanka wystąpi zawsze ze względu rodzaj środków oraz sposób ich przyznania.

c) Pomoc stanowi korzyść ekonomiczną, której przedsiębiorstwo nie uzyskałoby w normalnych warunkach: korzyści taką jest wsparcie finansowe o charakterze bezzwrotnym, a także pożyczki i kredyty o preferencyjnym oprocentowaniu, rozłożenie zobowiązań finansowych na raty o niższej niż rynkowa stopie oprocentowania, zwolnienia podatkowe, itp.

W ramach działania 5.1 FEPW przesłanka wystąpi zawsze ze względu na to, że przyznawana pomoc jest pomocą o charakterze bezzwrotnym.

d) Wsparcie ma charakter selektywny: Selektywność polega na tym, że pomoc finansowa jest udzielana konkretnemu podmiotowi, podmiotom danego sektora gospodarki, podmiotom działającym na określonym obszarze lub produkującym bądź handlującym określonymi towarami.

W ramach działania 5.1 FEPW udzielana pomoc ma charakter selektywny i wystąpi w każdym przypadku udzielenia pomocy w formie środków bezzwrotnych, w sytuacji gdy spełniona jest równocześnie przesłanka a). W przypadku gdy Beneficjent / Partner nie prowadzi bezpośrednio działalności, jednak infrastrukturę wykorzystuje inny przedsiębiorca także należy uznać, że pomoc publiczna przynosi korzyść w sposób selektywny określonym przedsiębiorstwom lub kategoriom przedsiębiorstw lub określonym sektorom gospodarki.

Przesłanka nie wystąpi jednak w przypadku gdy zarządzanie obiektem i środkami trwałymi zostało powierzone operatorowi, wybranemu w drodze otwartej procedury:

  • po przeprowadzeniu otwartej, przejrzystej, niedyskryminującej procedury, najlepiej w formie otwartego przetargu oraz
  • na podstawie umowy o prowadzenie/zarządzanie, która zagwarantuje, że infrastruktura będzie dostępna dla różnych użytkowników i różnych rodzajów działalności.

e) Wpływ na konkurencję i wymianę handlową jest zagadnieniem najtrudniejszym. Należy więc odwrócić problem. Udowodnienie, że dany środek (wsparcie) nie ma wpływu na wymianę handlową w UE jest trudne. Konieczne byłoby bowiem wykazanie, że przedsiębiorca nie posiada na rynku konkurentów lub jego działalność wpływa wyłącznie na rynek lokalny.
Warto jednak zaznaczyć, że wpływ na konkurencję, o którym mowa w kontekście pomocy publicznej, powinien być co najmniej uprawdopodobniony. Bez znaczenia natomiast pozostaje fakt, iż przedsiębiorca nie eksportuje swoich towarów/usług, ponieważ na tym samym rynku (lokalnym/krajowym) mogą one konkurować z analogicznymi produktami pochodzącymi z innych państw. Dla spełnienia tej przesłanki, wystarczy zatem, aby na rynku mogły konkurować ze sobą co najmniej dwa produkty, pochodzące z różnych państw członkowskich.

Przesłanka ma znaczenie wyłącznie w przypadku, gdy wszystkie wcześniejsze przesłanki wystąpią równocześnie. Oznacza to, że w przypadku gdy w wyniku realizacji projektu finansowanego w ramach działania 5.1 FEPW prowadzona będzie działalność gospodarcza bezpośrednio przez Beneficjenta / Partnera lub pośrednio, gdy operator nie będzie wybrany w procedurze konkurencyjnej, a produkt turystyczny będzie stanowił konkurencję dla co najmniej jednego produktu turystycznego występującego w jednym z państw członkowskich UE.

Tak. Na etapie złożenia wniosku o dofinansowanie projektu wystarczające będzie przedłożenie promesy, potwierdzającej zobowiązanie właściciela gruntu do zawarcia umowy dzierżawy/użyczenia / sprzedaży gruntu zawierającej istotne elementy umowy przyrzeczonej, w tym odniesienie do projektu, potwierdzającej zobowiązanie właściciela nieruchomości do zawarcia umowy dzierżawy/użyczenia /sprzedaży). Do podpisania umowy o dofinansowanie projektu partner będzie musiał przedłożyć umowę przyrzeczoną (ostateczną) do IP.

 

Na obecnym etapie nie planuje się, aby w konkursie już na etapie wniosku o dofinansowanie projektu wymagane przedłożenie dokumentów potwierdzających zabezpieczenie środków. Na etapie złożenia wniosku, Partner Wiodący złoży oświadczenie dotyczące zabezpieczenia środków w związku z realizacją projektu. Weryfikacja faktycznego zabezpieczenia środków w WPF nastąpi przed zawarciem umowy o dofinansowanie projektu.

 

 

Okres trwałości projektu to czas, w którym potwierdzone ma być wykonanie wszystkich założeń projektu. Jeśli celem projektu ma być powstanie produktu turystycznego, a produktami projektu będzie powstanie systemu wspólnej sprzedaży, to po 5 latach sprawdzeniu będzie podlegało to, czy wprowadzone rozwiązanie co do wspólnej sprzedaży jest trwałe, a co za tym idzie gwarantuje współpracę w okresie dłuższym niż 5 lat od daty płatności końcowej.

Horyzont współpracy z partnerami projektu oraz partnerami współtworzącymi produkt turystyczny powinien być dłuższy niż okres trwałości projektu. Potwierdzeniem realności i zasadność ponoszenia wydatków na realizację projektu w ramach działania 5.1 FEPW będą umowy określające prawa i obowiązki stron, w tym w zakresie utrzymania efektów projektu i funkcjonowania produktu turystycznego w okresie pokrywającym się z horyzontem prognoz finansowych sporządzonych dla projektu.

Sama koncepcja czy nawet komercjalizacja produktu turystycznego nie jest podstawą kwalifikowalności podatku od towarów i usług (VAT). Warunkiem prawidłowości Państwa założenia, że podatek VAT będzie kwalifikowalny w projekcie, jest sytuacja, w której:

  1. a) łączny koszt projektu (wliczając VAT) jest mniejszy niż 5 mln Euro i/lub
  2. b) brak jest prawnej możliwości odzyskania podatku VAT zgodnie z przepisami prawa krajowego.

W powyższych przypadkach o kwalifikowalności VAT nie decyduje fakt, że dany uczestnik projektu (Beneficjent, Partner czy Podmiot Współpracujący*) prowadzi działalność, która generalnie pozwala mu na odzyskiwanie podatku VAT.

Dla uznania za kwalifikowalny podatku VAT decydujące znaczenie ma czy konkretnie ten podatek VAT zapłacony w projekcie i wskazany we wniosku o dofinansowanie (a później, w trakcie realizacji projektu, ujęty we wnioskach o płatność po stronie wydatków kwalifikowalnych) jest możliwy do odzyskania zgodnie z przepisami prawa krajowego.

Przykład:

Gmina X jest Partnerem w projekcie i realizuje inwestycję polegającą na budowie ogólnodostępnej ścieżki rowerowej, za korzystanie z której nie będzie pobierana żadna opłata. Koszty związane z budową ścieżki są kwalifikowalne i rozliczane w projekcie. Zakładamy, że w takim przypadku VAT jest kwalifikowalny.

Obok budowany jest obiekt Y, który będzie kiedyś stanowił istotne z punktu widzenia produktu turystycznego miejsce i decydują się Państwo ująć go w przyszłości w produkcie turystycznym (inwestor Y stanie się Podmiotem Współpracującym*). Wydatki ponoszone przez podmiot realizujący to zadanie (obiekt Y)  nie są wydatkami kwalifikowalnymi w projekcie rozliczanym w ramach działania 5.1. Podmiot ma możliwość odzyskiwania podatku VAT w związku z prowadzoną przez siebie działalnością.

Opisana sytuacja nie wydaje** się uprawniać podmiotu Y do odzyskiwania podatku VAT poniesionego przez Gminę X w związku z projektem w ramach 5.1. Sytuacja ta pozostaje więc bez wpływu na kwalifikowalność podatku VAT przez Gminę X.

* Podmiot Współpracujący – zarządzający obiektem/właściciel obiektu itp. nie uzyskujący dofinansowania w ramach projektu dofinansowanego w ramach FEPW w działaniu 5.1, który jednak stanowi lub będzie stanowił istotny element produktu turystycznego.

** organem właściwym do uzyskiwania podatkowych interpretacji indywidualnych jest Krajowa Informacja Skarbowa.

Rozgraniczając pojęcie Partnerów projektu (realizujących zadania w ramach projektu na podstawie umowy o partnerstwie) od Partnerów produktu turystycznego – nie przewiduje się wprowadzenia szczególnych regulacji dla grupy podmiotów, które będą współpracować z Partnerami projektu na etapie jego przygotowania, czy wdrożenia, bez ponoszenia wydatków w ramach projektu. Jedyną wytyczną w tym zakresie jest art. 39 ustawy wdrożeniowej.

Decydując się jednak na współpracę w ramach produktu turystycznego tzw. Partner wiodący  powinien zabezpieczyć się formalnie, aby spełnić wymóg trwałości projektu. Jeśli bowiem w projekcie Beneficjent uzasadniać będzie konieczność oznakowanie szklaku jako całości (z uwzględnieniem Partnera produktu) oraz promocję opartą na dodatkowych podmiotach, może się okazać, że wycofanie się tych podmiotów ze współpracy w okresie trwałości może podważyć zasadność wydatkowania środków w części poniesionych na daną część kampanii lub oznakowania.

Wydatki na oznakowanie szlaku tworzonego w ramach produktu turystycznego mogą być wydatkami kwalifikowalnymi, nawet jeśli znaki będą prowadziły do obiektów, które nie należą bezpośrednio do Partnerów projektu. Z założenia bowiem pojęcie produktu turystycznego i jego obiektów może być szersze od pojęcia projektu i jego produktów. Kluczowe w zakresie finansowania tego typu wydatków będzie (oprócz odpowiedniego uzasadnienia kategorii wydatków) w szczególności określenie roli tych pozostałych obiektów w szlaku (powiązanie przez np. system certyfikacji MPRów w GV), oraz usytuowanie znaków, ich własność oraz odpowiedzialność za utrzymanie w strukturze partnerstwa w projekcje.

Wydatki na promocję produktu turystycznego mogą być wydatkami kwalifikowalnymi w projekcie.

Osią działań promocyjnych finansowanych ze środków projektu zawsze pozostaje szlak (przez jednolity slogan, logotyp, kolorystykę, itp.), a nie pojedyncze obiekty, co oznacza, że finansujemy ich promocję tylko w kontekście wyraźnej (nie tylko domniemanej) promocji szlaku. Informacje o pojedynczych obiektach mogą więc stanowić element np. kreacji działań promocyjnych szlaku, ale z wyraźnym oznaczeniem kontekstu, w którym się pojawiają (jako elementy szlaku).

Jeśli więc dla powstania produktu turystycznego istotne / korzystne będzie wykorzystanie wizerunku / marki funkcjonującego na rynku obiektu / atrakcji, informacja lub obraz dotyczące takiego obiektu mogą pojawiać się w ramach kampanii promocyjnej, realizowanej w tamach projektu.

Zaprezentowane stanowisko jest poprawne. Ograniczenie dotyczące 15% kosztów kwalifikowalnych operacji dotyczy wyłącznie układów komunikacyjnych dotyczy ciągów komunikacyjnych dla pojazdów mechanicznych tj. drogi dojazdowe, parkingi, drogi manewrowe, itp. Wydatki takie będą odpowiednio kategoryzowane pod warunkiem, że Beneficjent wykaże - w dokumentacji rozliczającej wydatek - wymiar kosztów w rozbiciu na kategorie podlegające agregacji oraz te dotyczące innych form zagospodarowania terenu wokół atrakcji, oznakowania, czy ułatwień dla osób z niepełnosprawnościami. Szczególnym przypadkiem kosztów dotyczących zapewnienia dostępności dla osób z niepełnosprawnościami, które będą się wliczać do limitu 15%, są koszty miejsc parkingowych oraz innych ciągów komunikacyjnych.

 

Koszt oznakowania szlaku, co do zasady jest kosztem kwalifikowalnym w projekcie, ale podobnie jak wszystkie inwestycje, objęte są obowiązkiem utrzymania produktów projektu w okresie trwałości.

Co do zasady, aby zminimalizować ryzyko problemów na etapie realizacji projektu oraz jego trwałości zaleca się, aby gminny, na terenie których stawiane miałyby być znaki, brały udział w projekcie, nawet jeśli ich inwestycja sprowadzałaby się do samego oznakowania szlaku. Rozwiązanie takie rozwiązywałoby problem księgowania kosztów takiego oznakowania i obowiązków dotyczących jego trwałości. Nie można jednak wykluczyć sytuacji, w której koszty i obowiązki dotyczące trwałości oznakowania szklaku bierze na siebie jeden z podmiotów uczestniczących w projekcie (np. Partner wiodący) w oparciu o użyczenie, dzierżawę lub zgodę właściciela gruntu.

Co do oznakowania szlaku na terenach prywatnych należy przeprowadzić dodatkowo analizę ryzyka trwałości projektu. W przypadku, gdy oznakowanie takie jest zalecane, z uwagi na relatywnie niewielki koszt, ryzyko takie wydaje się niewielkie. W przypadku oznakowania niezbędnego do realizacji projektu należy jednak przeanalizować ryzyko zmiany decyzji podmiotu prywatnego w trakcie realizacji projektu lub po jego zakończeniu (w okresie trwałości projektu) i ew. konsekwencji dotyczących czytelności / bezpieczeństwa na szlaku w przypadku demontażu oznakowania przez podmiot prywatny. Dlatego jeśli istnieją inne możliwości, zasadne wydaje się unikanie stawiania oznakowania na terenach prywatnych.

Odpowiedź na pytanie zależna jest od stanowiska Beneficjenta w zakresie założeń projektu. Z analizy treści pytania (przychód partnera lub wskazanego operatora, w opisanym przypadku operator nie jest wybrany w otwartej procedurze) może wynikać konieczność analizy zamierzenia w kontekście występowania pomocy publicznej lub występowania dochodu w projekcie (kalkulacja przychodów i kosztów, konieczność monitorowania dochodów). Odrębnym problemem do przeanalizowania jest kwalifikowalność VAT w projekcie (zgodnie z dostępnych orzecznictwem świadczenia składające się na usługę toalet publicznych kwalifikuje się do pozostałych różnorodnych usług, gdzie indziej niesklasyfikowanych, opodatkowanych podstawową stawką VAT).

Do złożenia wniosku może nie być wystarczający sam program funkcjonalno-użytkowy. Bez względu na przyjęty sposób realizacji inwestycji, do aplikowania o środki niezbędna jest dokumentacja w zakresie oceny oddziaływania na środowisko i obszary Natura 2000 (jeśli dotyczy). Należy również pamiętać o tym, że niezbędne jest również posiadanie prawa do dysponowania nieruchomością (grunty), na której realizowana będzie inwestycja.

Zgodnie z zapisami SZOP składowe kompleksowego projektu, mogą obejmować min.: modernizację lub budowę obiektów lub przestrzeni stanowiących element zintegrowanego produktu turystycznego. Preferowane będzie wykorzystanie istniejących obiektów. Nowa infrastruktura będzie wspierana w uzasadnionych przypadkach. W związku z powyższym w każdym przypadku, gdy projekt zakłada budowę nowego obiektu, z treści wniosku o dofinansowanie projektu musi wynikać zasadność takiego działania. Na etapie oceny będzie analizowany szczegółowy opis inwestycji oraz uzasadnienie, jak planowane do inwestycji obiekty będą wpisywały się w przygotowywany w ramach projektu produktu turystyczny. Dlatego kluczowe w tym zakresie jest szczegółowe opisanie założeń produktu turystycznego oraz oferty turystycznej obiektów, aby wykazać, że każda z inwestycji wpisuje się merytorycznie w cele projektu.

 

Co do zasady dokumentacja niezbędna do realizacji projektu może być wydatkiem kwalifikowalnym w projekcie, podobnie jak roboty budowlane. By zaś uzyskać odpowiedzieć na pytanie
czy np. badania archeologiczne lub rozbiórka istniejącej zabudowy mogą być wydatkiem kwalifikowalnym, beneficjent/ partner powinien przeanalizować te zagadnienie pod kątem jego uzasadnienia i racjonalności z punktu widzenia celów projektu.

Ocena kwalifikowalności dokonywana jest w pierwszym kroku na etapie oceny wniosku o dofinansowanie projektu, a w kolejnym – na etapie weryfikacji wniosku o płatność. Na każdym etapie analizowane będzie szczegółowe uzasadnienie wydatku, stan faktyczny i bezpośredni związek z realizacją projektu.

Zgodnie z Wytycznymi dotyczącymi kwalifikowalności wydatków (podrozdział 3.5 pkt. 6) – jeżeli któremukolwiek z podmiotów zaangażowanych w realizację projektu lub wykorzystującemu do działalności opodatkowanej produkty będące efektem realizacji projektu, zarówno w fazie realizacyjnej jak i operacyjnej, zgodnie z obowiązującym prawodawstwem krajowym przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot podatku VAT – to w takim wypadku VAT jest wydatkiem niekwalifikowalnym w całym projekcie.

Należy pamiętać, że posiadanie wyżej wymienionego prawa (potencjalnej prawnej możliwości) wyklucza uznanie wydatku za kwalifikowalny, nawet jeśli faktycznie zwrot nie nastąpił, np. ze względu na niepodjęcie przez podmiot czynności zmierzających do realizacji tego prawa.

 

Korekty nakłada się na konkretne zamówienie, a nie na projekt, zatem korygowane są wydatki związane z konkretnym zamówieniem. Nie można odgórnie określić, że korekta będzie dotyczyła tylko jednego partnera, bo to zależy od wielu czynników (np. zakresu zamówienia lub od liczby partnerów zaangażowanych w zamówienie ze stwierdzoną nieprawidłowością).

Prawo własności jest podstawową opcją dla długoterminowego inwestowania w infrastrukturę. Inne formy prawa do dysponowania nieruchomością muszą wynikać z analizy ryzyka Beneficjenta / Partnera. PARP na etapie oceny wniosku sprawdzi, czy zawarte umowy zawierają zapisy chroniące inwestycję w okresie, dla którego sporządzono prognozy finansowe w ramach projektu, jednak nie krócej niż okres trwałości projektu.

Katalog podmiotów, które mogą być partnerami w projekcie jest szeroki i został przedstawiony w SZOP. Należy przy tym pamiętać, że zastosowanie ma tu art. 6b ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości.

Natomiast zasady wyboru partnerów opisuje art. 39 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021–2027.

Pobieranie opłat za usługi będzie możliwe – każdorazowo należy jednak taki przypadek przeanalizować pod kątem występowania pomocy publicznej (patrz pytanie pierwsze w kategorii #pomoc publiczna). W kontekście pytania zalecane jest również zapoznanie się z pytaniami i odpowiedziami w kategorii # VAT.

Co do zasady funkcjonowanie takich obiektów powinno się rozpoczynać w fazie operacyjnej, po zakończeniu realizacji projektu. Mając jednak na uwadze, że projekty mogą się składać z kilku etapów, rozciągniętych w czasie, istnieje możliwość stopniowego tj. wcześniejszego uruchamiania obiektów, gdy inne etapy inwestycji są jeszcze w toku. Takie założenia powinny jednak być uwzględnione już we wniosku o dofinansowanie i dokładnie opisane.

Jeżeli w projekcie nie przewiduje się świadczenia usług odpłatnych na wybudowanej ze środków projektu infrastrukturze / zakupionych środkach trwałych, nie ma konieczności analizowania ostatniego z warunków występowania pomocy publicznej (patrz pytania i odpowiedzi w kategorii # Pomoc publiczna).

Co do zasady takie przedsięwzięcie może ubiegać się o wsparcie w ramach działania 5.1 FEPW, o ile wpisuje się ono w cel działania (patrz SZOP oraz pytania i odpowiedzi w kategorii # Pomoc publiczna).

Dodatkowo, w przedstawionym przypadku należy uznać, że taka działalność jest działalnością gospodarczą co przekłada się na konieczność przeanalizowania wpływu wystąpienia pomocy publicznej na finansowanie projektu.  W kontekście pytania zalecane jest również zapoznanie się z informacjami zawartymi w pytaniach i odpowiedziach w kategorii # VAT.

 

Co do zasady dofinansowanie obiektów, które stanowić będą bazę noclegową lub gastronomiczną nie będzie się wpisywać w żaden ze wskazanych schematów pomocy publicznej dostępnej w ramach działania 5.1 FEPW (patrz pytanie pierwsze w kategorii #pomoc publiczna).

Zgodnie z założeniami FEPW baza noclegowo-gastronomiczna może być finansowana z pożyczek dla małych i średnich przedsiębiorców w ramach działania 1.5 Pożyczki na rozwój turystyki FEPW.

 

Tak, jest to dopuszczalne, przy założeniu, że podstawowa obsługa kamperów sprowadzać się będzie do np. zrzutu nieczystości, poboru czystej wody – w ramach ogólnodostępnych parkingów (budowa infrastruktury, instalacja urządzeń, a poza miastami również budowa takiego parkingu).

Dodatkowo realizację obiektów, które będą świadczyły usługi odpłatnie należy przeanalizować w kontekście uwarunkowań dotyczących pomocy publicznej (patrz pytanie pierwsze w kategorii #pomoc publiczna).

Schemat pomocy publicznej nie jest z góry narzucony, a przesłanki jego występowania zostały opisane pytania pierwszego w kategorii #pomoc publiczna.

Tak – ograniczenia dotyczące budowy parkingów dotyczą również "parkingów kamperowych", jeżeli znajdują się w granicach administracyjnych miast.

Zgodnie z treścią FEPW nie ma takiej możliwości, gdyż w miastach nie jest dozwolone budowanie nowych dróg lub parkingów, a w odniesieniu do istniejących – zwiększanie ich przepustowości, ani w żaden inny sposób przyczynianie się do zwiększenia ruchu samochodowego.

Zgodnie z treścią FEPW, CS 4 (vi)  w miastach nie jest dozwolone budowanie nowych dróg lub parkingów, a w odniesieniu do istniejących – zwiększanie ich przepustowości, ani w żaden inny sposób przyczynianie się do zwiększenia ruchu samochodowego.

Poza miastami takich obostrzeń nie ma jednak, budowa jakiejkolwiek nowej infrastruktury zawsze wymaga szczegółowego uzasadnienia dotyczącego niezbędności budowy a także analizy kosztów i korzyści wynikających z takiej inwestycji.

Zgodnie z obecnie przygotowywanymi założeniami do działania w ramach całego przedsięwzięcia konieczne jest skompletowanie wszystkich wymaganych decyzji środowiskowych. W każdym przypadku konieczne będzie również uzyskanie zaświadczenia organu odpowiedzialnego za monitorowanie obszarów Natura 2000.

Jeśli w konkretnym przypadku wydana zostanie decyzja o umorzeniu lub odmowie wydania to taka decyzja będzie przyjęta do analizy w ramach oceny wniosku o dofinansowanie projektu.

O tym, czy decyzja będzie wymagała sporządzenia raportu oddziaływania na środowisko, decyduje organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Na obecnym etapie przygotowania dokumentacji konkursowej zakłada się, że ocenie na etapie wniosku o dofinansowanie podlegać będzie:

- czy dla projektu wydano ostateczną decyzję/ decyzje o środowiskowych uwarunkowaniach obejmującą zakres projektu ujęty we wniosku o dofinansowanie,

- w przypadku przedłożenia kilku decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach – czy przedstawiona dokumentacja uwzględnia skumulowany wpływ projektu na środowisko

- czy decyzja/ decyzje o środowiskowych uwarunkowaniach uwzględniają zapisy dotyczące Planów zadań ochronnych dla obszarów Natura 2000 lub czy złożono stosowne oświadczenie/ opinię RDOŚ – jeśli dotyczy,

- czy decyzja/ decyzje o środowiskowych uwarunkowaniach uwzględnia/ją zapisy dotyczące Planu ochrony dla parku narodowego, rezerwatu przyrody albo parku krajobrazowego lub czy złożono stosowne oświadczenie/ opinię odpowiedniego Dyrektora – jeśli dotyczy,

Z poniższego wynika, że decyzja/decyzje dotyczące środowiskowych uwarunkowań muszą zawierać wyczerpujący zakres informacji dotyczących inwestycji, w tym jej uwarunkowania związane z całym przedsięwzięciem (szlakiem kajakowym).

Dlatego zasadne jest ustalenie z RDOŚ:

- czy indywidualne występowanie każdego z Partnerów o decyzje środowiskowe oraz ocenę oddziaływania na obszary Natura 2000 jest postępowaniem właściwym

- w jaki sposób (w przypadku indywidualnego występowania przez każdego z Partnerów) udokumentować skumulowany wpływ projektu na środowisko.

Beneficjent musi mieć jednak na uwadze, że brak informacji o skumulowanym wpływie na środowisko / obszary Natura 2000 w decyzji lub opinii RDOŚ może skutkować negatywną oceną kryterium. Podobnie, do negatywnej oceny może dojść, w przypadku nieuwzględnienia w decyzjach / opiniach RDPŚ, zapisów dotyczących Planów zadań ochronnych dla obszarów Natura 2000.

Do wniosku o dofinansowanie projektu w tym zakresie konieczne będzie załączenie decyzji środowiskowych dla wszystkich inwestycji, które takich decyzji będą wymagały oraz zaświadczenia organu odpowiedzialnego za monitorowanie obszarów Natura 2000 w zakresie całego przedsięwzięcia, którego dotyczy projekt.

 

Na obecnym etapie zakłada się, że do złożenia wniosku niezbędne będą co najmniej:

a) koncepcja produktu turystycznego,

b) wstępne studium wykonalności zawierające min.:

- badania ruchu turystycznego (niezbędne do przygotowania wiarygodnych wskaźników),

- badania popytu dotyczące przygotowywanego produktu (niezbędne do przygotowania wiarygodnej analizy kosztów i korzyści społeczno-gospodarczych, potwierdzająca zasadność realizacji projektu,

- powiązanie koncepcji produktu turystycznego i zakresu inwestycji niezbędnego do powstania produktu (dokument będzie musiał potwierdzić bezpośredni związek produktu z zaplanowanymi inwestycjami),

c) decyzje środowiskowe - uwzględniające zapisy uchwalonych i aktualnych Planów Zadań Ochronnych, uzupełnione o stosowne zaświadczenie RDOŚ w przypadku decyzji wydanych przed uchwaleniem PZO (min. na ich podstawie weryfikowane będzie również respektowanie zasady „nie czyń poważnych szkód” - DNSH),

d) zaświadczenia organu odpowiedzialnego za monitorowanie obszarów Natura 2000 w zakresie całego przedsięwzięcia, którego dotyczy projekt,

e) dokumenty potwierdzające prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane,

- szczegółowy harmonogram przygotowania i realizacji projektu, który potwierdzi możliwości realizacji projektu w ciągu trzech lata o zawarcia umowy,

f) umowa o partnerstwie,

g) oświadczenia o kwalifikowalności VAT (indywidualna interpretacja).

Zakłada się, że działanie 5.1. obejmować będzie projekty, w których dofinansowanie:

  • nie będzie stanowić pomocy publicznej;
  • będzie stanowić pomoc inwestycyjną na kulturę i zachowanie dziedzictwa kulturowego;
  • będzie stanowić pomoc inwestycyjną na infrastrukturę sportową i wielofunkcyjną infrastrukturę rekreacyjną,
  • będzie stanowić pomoc de minimis.