Pomiń nawigację

Zmiany składu konsorcjum, zmiany partnerów będą wymagały również zgody Ministerstwa Rozwoju i Technologii, które prowadziło etap prekwalifikacji.

Zmiany, które dotyczą usług, wskaźników, kwot, itd., muszą zostać w pierwszej kolejności zaakceptowane przez Komisję Europejską.

Najlepsze rozwiązanie to takie, gdy EDIH wprowadzi zmiany do Grant Agreement, przed złożeniem aplikacji do PARP w ramach FENG lub co najmniej przed zawarciem umowy. Jednak nawet po podpisaniu umowy, jest możliwość wprowadzania zmian.

Składając wniosek o płatność, EDIH przedstawia koszty rzeczywiście poniesione w danym okresie sprawozdawczym i dolicza 7% tych kosztów. Obliczone w ten sposób koszty traktowane są jako wydatki poniesione. Koszty pośrednie są rozliczane metodami uproszczonymi. Tutaj nie ma obowiązku zbierania ani opisywania dokumentów księgowych, aby potwierdzić, że poniesione zostały wydatki na koszty pośrednie. W przypadku uznania części wydatków za niekwalifikowalne, koszty pośrednie nadal będą stanowiły 7% kwoty wydatków, uznanych za kwalifikowalne. Koszty pośrednie (7%) także muszą zostać wytransferowane do MŚP.

Beneficjent (lider/partnerzy) może ponosić koszty ze środków własnych, jednak w momencie ich przedstawienia do rozliczenia musi zostać zachowany podział 50%/50% z FENG i DEP (dotyczy kosztów wyłącznie w zakresie MŚP).

W celu zachowania płynności wydatków EDIH, kwalifikowalność jest rozważana na moment ich rozliczania, a nie na moment ich poniesienia. Podczas składania wniosków o rozliczenie poniesionych kosztów, koszty muszą być zaksięgowane zgodnie z podziałem 50/50 (przy założeniu, że z usług korzystają wyłącznie MŚP).

W ramach jednego wniosku o płatność Beneficjent może wnioskować o rozliczenie zaliczki, refundację i kolejną transzę zaliczki. Rozliczenie zaliczki następuje poprzez rozliczenie kosztów rzeczywistych bądź ich zwrot. Łączna kwota dofinansowania w formie zaliczki nie może przekroczyć 90% dofinansowania. Należy rozważnie podzielić wnioskowane transze zaliczki, aby móc je rozliczyć. Jeżeli jakaś kwota zaliczki nie zostanie rozliczona, EDIH będzie musiał dokonać zwrotu nierozliczonej zaliczki, zaś ta kwota pomniejszy pulę dostępnej zaliczki (nie wraca do puli zaliczki dostępnej dla EDIH).
Należy wnioskować o takie kwoty zaliczki, które są możliwe do rozliczenia w okresie sprawozdawczym.

Mówiąc o dofinansowaniu mamy na myśli jedynie wydatki kwalifikowalne, a w przypadku, gdy Beneficjent może odzyskać VAT jest on wydatkiem niekwalifikowalnym i jest ponoszony poza DEP i FENG.

Umowa z PARP w ramach FENG dotyczy tylko i wyłącznie usług świadczonych na rzecz MŚP, nie obejmuje zaś usług świadczonych na rzecz jednostek samorządu terytorialnego, ani spółek o średniej kapitalizacji (mid-caps).

W związku z tym, umowa w ramach FENG nie będzie obejmować całego zakresu, objętego Grant Agreement.

Dofinansowanie dla EDIH będzie udzielane oddzielnie w ramach FENG i FERC.

FERC ma swoją Instytucję Zarządzającą i Instytucję Pośredniczącą, stanowi odrębny program.

W przypadku np. zakupu środka trwałego, który ma być wykorzystany nie tylko podczas świadczenia usług dla MŚP, ale także usług świadczonych dla innych podmiotów, dofinansowanie (amortyzacja odpowiadająca okresowi użytkowania, za jaki rozliczany jest ten środek) powinno zostać podzielone odpowiednio do wykorzystania, między DIGITAL, FENG i FERC.

Zakup w ramach wydatków kwalifikowalnych może zostać poniesiony w całości ze środków DIGITAL, FENG, FERC lub środków własnych, jednak wydatek do rozliczenia zakupu powinien zostać przedstawiony już jako zaksięgowany w odpowiednich proporcjach ze środków DIGITAL, FENG, FERC i środków własnych, jeżeli dotyczy.

Do każdego środka trwałego (nie niskocennego), który będzie wykorzystywany do świadczenia usług także poza MŚP, Beneficjent powinien przygotować zestawienie, określające rzeczywisty sposób wykorzystywania tego środka trwałego w podziale na każde źródło dofinansowania.

Wkład własny o którym mowa w umowie o dofinansowanie należy rozumieć zgodnie z definicją wskazaną w § 14 tj. środki finansowe w formie pieniężnej zabezpieczone przez Beneficjenta, które zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków kwalifikowalnych, do czasu przekazania Beneficjentowi dofinansowania lub na pokrycie wydatków niekwalifikowalnych. Wkład własny Beneficjenta nie może pochodzić ze środków publicznych, w tym dotacji/subwencji z budżetu państwa i budżetu jednostek samorządu terytorialnego. W przypadku projektów objętych pomocą publiczną wkład własny musi zostać pozyskany na zasadach rynkowych.

Składając wniosek o płatność Beneficjent będzie mógł ująć w nim wydatki poniesione przed podpisaniem umowy z PARP, ponieważ okres kwalifikowalności wydatków dla Projektu określony w umowie o dofinansowanie będzie tożsamy z okresem realizacji Projektu określonym w Grant Agreement.

Umowa musi zostać podpisana najpóźniej na dzień złożenia wniosku o dofinansowanie.

Załącznik nr 1 do RWP pn. „Wymogi minimalne dla umowy lub porozumienia o partnerstwie”, zawiera wymogi minimalne, które muszą spełnić umowy lub porozumienia o partnerstwie. Porozumienie oraz umowa określają:

  • przedmiot porozumienia albo umowy;
  • prawa i obowiązki stron; zakres i formę udziału poszczególnych partnerów w projekcie, w tym zakres realizowanych przez nich zadań;
  • partnera wiodącego uprawnionego do reprezentowania pozostałych partnerów projektu;
  • sposób przekazywania dofinansowania na pokrycie kosztów ponoszonych przez poszczególnych partnerów projektu, umożliwiający określenie kwoty dofinansowania udzielonego każdemu z partnerów oraz sposób postępowania w przypadku naruszenia lub niewywiązania się stron z porozumienia lub umowy.

Wymogi minimalne, nie nawiązują do kwestii samego powołania konsorcjum, lecz do mechanizmów „wewnętrznych”, kiedy partnerstwo/porozumienie już istnieje, a umowa jest podpisana. Kluczowe jest to, żeby mechanizmy te były zgodne z ustawą wdrożeniową. To również będzie weryfikowane przed podpisaniem umowy o dofinansowanie.