Pomiń nawigację

Mając na uwadze, że środki pochodzą z funduszy unijnych konieczne jest zapewnienie odpowiedniej ścieżki audytu dla użytych danych, co wyklucza szacowanie wartości wydatków na podstawie doświadczenia koordynatora klastra. Na etapie oceny należy wykazać, że koszty są adekwatne tzn. nie są ani zawyżone, ani zaniżone. Mając na uwadze dynamikę zmian jakie zachodzą na rynku, coroczny wzrost inflacji etc. korzystne wydaje się stosowanie aktualnych cen rynkowych.

Proponujemy zapoznanie się z materiałem teoretycznym opublikowanym w artykule na stronie https://przemyslprzyszlosci.gov.pl/co-sklada-sie-na-lancuch-wartosci-przedsiebiorstwa/ .

W kontekście artykułu, wytworzenie we wspólnym łańcuchu wartości oznacza, że istnieje cześć wspólna łańcuchów wartości co najmniej dwóch członków klastra (lub członka klastra i koordynatora klastra). Część wspólna może dotyczyć działań podstawowych lub pomocniczych i musi mieć jednoznaczny związek z produktem przeznaczonym do internacjonalizacji. Ponadto co najmniej jeden z tych członków klastra, dla których występuje wspólny łańcuch wartości powinien mieć bezpośredni udział w wytwarzaniu produktu przeznaczonego do internacjonalizacji.

Najbardziej oczywistym przykładem będzie sytuacja, w której jeden z członków klastra produkuje komponent/y (w tym niematerialne – oprogramowanie), z wykorzystaniem których drugi członek klastra wytwarza produkt przeznaczony do internacjonalizacji. Inny przykład może dotyczyć stałego wykorzystywania urządzeń technologicznych (np. linii produkcyjnej) lub udostępnianego usługowo oprogramowania należących do jednego z członków klastra, do wytwarzania określonych produktów przez drugiego członka klastra. Dotyczy to również wykorzystywania w procesie produkcyjnym urządzeń/aparatury należących do koordynatora klastra i udostępnianych usługowo członom klastra. Wspólny łańcuch wartości może obejmować również proces finalnego montażu technicznego złożonych instalacji u klienta przez jednego członka klastra z komponentów wyprodukowanych przez drugiego członka klastra. Wspólny łańcuch wartości może obejmować również proces montażu/instalacji u klienta finalnego produktu członka klastra przez drugiego członka klastra.  Taka relacja może dotyczyć również realizacji procesów dystrybucji/sprzedaży przez jednego członka klastra na rzecz drugiego członka klastra.

W każdym wypadku wymagane jest aby analizowany wspólny łańcuch wartości był aktualny dla bieżącego i przyszłego procesu wytwórczego. Innymi słowy co najmniej dwaj członkowie klastra powinni mieć w sposób stały powiązane swoje modele biznesowe będąc wzajemnie dla siebie kluczowymi partnerami. W przypadku, gdy jeden członek klastra jedynie sprzedał drugiemu członkowi klastra maszynę produkcyjną albo prawa autorskie do jakiejś wartości niematerialnej i prawnej, taki jednorazowy akt nie wiąże (w sposób stały) łańcuchów wartości członków klastra (nie można mówić o wspólnym łańcuchu wartości w dłuższej perspektywie czasu, w której będą wytwarzane produkty po ich wprowadzeniu na rynki zagraniczne).

Koordynator klastra, będący beneficjentem, udziela członkom klastra pomocy de minimis, na podstawie umowy zawartej na piśmie, w której zostaną określone co najmniej:

  1. zakres usług, które zostaną zrealizowane wraz z terminami ich realizacji;
  2. koszt usługi;
  3. wartość pomocy de minimis udzielanej członkowi klastra oraz warunki jej udzielania;
  4. dane osób zaangażowanych w realizację usług wraz z ich kwalifikacjami oraz pełnionymi rolami;
  5. oznaczenie rodzajów działalności gospodarczych wykluczonych z możliwości uzyskania pomocy przez członka klastra;
  6. dokumentacja potwierdzająca wywiązanie się stron z postanowień umowy (w szczególności protokoły odbioru prac);
  7. zobowiązanie stron do zachowania poufności;
  8. zasady dotyczące ochrony danych osobowych (jeśli dotyczy);
  9. zobowiązanie członka klastra w zakresie działań informacyjnych i promocyjnych;
  10. zobowiązanie członka klastra do współpracy w zakresie działań monitoringowych i kontrolnych przeprowadzanych przez Beneficjenta, Instytucję oraz inne uprawnione podmioty;
  11. zobowiązanie członka klastra do współpracy z Beneficjentem, Instytucją oraz innymi uprawnionymi podmiotami dokonującymi ewaluacji projektu;
  12. warunki rozwiązania umowy;
  13. Formularz informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de minimis – zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis (Dz. U. z 2010 r. Nr 53, poz. 311, z późń zm.);
  14. dane osób odpowiedzialnych za bieżące kontakty pomiędzy Beneficjentem i członkiem klastra;
  15. oświadczenie o korzystaniu z pomocy de minimis w ramach Projektu dla danego rodzaju usługi i dla danego rodzaju przedsięwzięcia tylko raz i tylko od jednego Beneficjenta;
  16. oświadczenie o niekorzystaniu z usług Beneficjenta w ramach działalności wykluczonych z możliwości udzielania pomocy de minimis wskazanych w rozporządzeniu PARP-FENG;
  17. oświadczenie o spełnianiu kryteriów MŚP przez MŚP zgodnie z Załącznikiem nr 6 do umowy.

Wnioskodawca jest zobowiązany do wniesienia wkładu własnego w zadeklarowanej wysokości na pokrycie części kosztów kwalifikowalnych w projekcie. Beneficjent zapewnia finansowanie wkładu własnego we własnym zakresie, w tym ze środków pozyskanych od członków klastra.

Wkład własny może zostać wniesiony wyłącznie w formie pieniężnej (rozchód środków finansowych z rachunku lub kasy w trakcie trwania projektu). Wkład własny Wnioskodawcy nie może pochodzić ze środków publicznych, w tym dotacji/subwencji z budżetu państwa i budżetu jednostek samorządu terytorialnego. Oznacza to środki finansowe wnoszone przez Wnioskodawcę, które zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków kwalifikowalnych i które nie zostaną Wnioskodawcy przekazane w formie dofinansowania (różnica między kwotą wydatków kwalifikowalnych a kwotą dofinansowania przekazaną Wnioskodawcy).

Podatek VAT może stanowić wydatek kwalifikowalny w ramach projektu tylko wtedy, gdy:

  1. Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów o VAT obowiązujących w naszym kraju;
  2. żadnemu innemu podmiotowi zaangażowanemu w realizację projektu lub wykorzystującemu do działalności opodatkowanej produkty będące efektem realizacji projektu, zarówno w fazie realizacyjnej, jak i operacyjnej, zgodnie z obowiązującym prawodawstwem krajowym, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot podatku VAT. Posiadanie wyżej wymienionego prawa (potencjalnej prawnej możliwości) wyklucza uznanie wydatku za kwalifikowalny, nawet jeśli faktycznie zwrot nie nastąpił, np. ze względu na niepodjęcie przez podmiot czynności zmierzających do realizacji tego prawa.

W odniesieniu do dokumentowania składek członkowskich (1) i zatrudnienia (2) instrukcja wypełniania wniosku o dofinansowanie nie określa jakiegoś konkretnego rodzaju dokumentu. To wnioskodawca zobowiązany jest do opisania w jaki sposób udokumentowane są przez niego podane we wniosku dane liczbowe. Wymagane jest przy tym, aby przywoływane dokumenty charakteryzowały się możliwie wysokim poziomem obiektywności. Zatem właściwe jest powoływanie się na dokumenty oficjalne (np. dane o zatrudnieniu przekazywane przez przedsiębiorców do ZUS, zatwierdzone roczne sprawozdania finansowe itp.) w tym na raporty syntetyczne bazujące na takich dokumentach oficjalnych.