Pomiń nawigację

Wybór IOB, który świadczyć będzie usługi leży po stronie Wnioskodawcy/Przedsiębiorcy. Zakup środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych leży po stronie Wnioskodawcy. Zatem postępowanie ofertowe prowadzone jest przez przedsiębiorcę, a nie Instytucje Otoczenia Biznesu.

Zgodnie z wyjaśnieniami Komisji Europejskiej znajdującymi (punkt 78 i 79) pod pojęciem ponownie wykorzystywanych aktywów należy rozumieć aktywa (np. budynki) wykorzystywane w ramach dotychczasowej działalności (dotychczasowej produkcji wnioskodawcy), które będą jednocześnie wykorzystywane (w całości lub części) w ramach projektu (tj. przy wytwarzaniu nowych produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie, których dotyczy realizowany projekt). Jeśli aktywa
wykorzystywane w ramach dotychczasowej działalności będą częściowo używane w ramach projektu, wartość księgową ponownie wykorzystywanych aktywów należy liczyć proporcjonalnie do stopnia ich wykorzystania w projekcie. Natomiast wartość księgowa ponownie wykorzystywanych aktywów odnosi się do księgowej wartości netto, tj. kosztu nabycia aktywów minus amortyzacja. Należy pamiętać, że inwestycja początkowa w formie dywersyfikacji produkcji występuje jedynie w przypadku projektów dotyczących wprowadzenia produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie. Inwestycja dotycząca produkcji nowego produktu w kontekście dywersyfikacji dotychczasowej produkcji nie stanowi zatem zwiększenia zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, ale wykreowania nowej zdolności produkcyjnej dla nowego produktu.

W ramach działania „Proinnowacyjne usługi IOB dla MŚP” istnieje możliwość zakupu używanych środków trwałych. Jednocześnie zgodnie z Instrukcją wypełniania wniosku: możliwy jest zakup używanych środków trwałych jeśli spełnione są wszystkie wymienione poniżej warunki:

  1. sprzedający środek trwały wystawił oświadczenie określające jego pochodzenie, 
  2. sprzedający środek trwały potwierdził w oświadczeniu, że dany środek nie był w okresie poprzednich 7 lat (10 lat w przypadku nieruchomości) współfinansowany z pomocy UE lub w ramach dotacji z krajowych środków publicznych, 
  3. cena zakupu używanego środka trwałego nie przekracza jego wartości rynkowej i jest niższa niż koszt podobnego nowego sprzętu.

Przez wdrożenie innowacji należy rozumieć sytuację, gdy: nowy lub ulepszony produkt (wyrób lub usługa) został wprowadzony przez Wnioskodawcę na rynek, lub nowe procesy są faktycznie wykorzystywane w działalności Wnioskodawcy. Jeśli równolegle Wnioskodawca wdroży innowację organizacyjną lub marketingową, która jest związana z wdrożeniem innowacji, stanowiącej przedmiot dofinansowanej usługi, taka dodatkowa innowacja jest uznana za wdrożoną w sytuacji, gdy nowe metody marketingowe lub organizacyjne są faktycznie wykorzystywane w działalności Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości przez wartości niematerialne i prawne rozumie się nabyte przez jednostkę, zaliczane do aktywów trwałych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie użyteczności dłuższym niż rok. Ustawa wymienia tu w szczególności:

  1. autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje,
  2. prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych,
  3. know-how, 
  4. nabytą wartość firmy oraz koszty zakończonych prac rozwojowych.

Powyższa definicja z ustawy o rachunkowości prezentuje typowe i powszechne podejście, że oprogramowanie jest pozyskiwane przez nabycie, bądź to gotowego towaru „z półki” lub w sposób bardziej złożony – nabycia łącznie z wdrożeniem i dostosowaniem do specjalnych wymogów klienta. Oprogramowanie definiowane jak powyżej, uznane za wartość niematerialną i prawną, nie może być wytworzone jako środek trwały i tym samym jego wartość nie może być wliczana do wartości początkowej jakiegokolwiek środka trwałego wytworzonego przez Beneficjenta we własnym zakresie. Odnosząc się natomiast do art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz analogicznie art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość początkową środków trwałych określa się najczęściej według ceny nabycia – w przypadku zakupu środka trwałego, oraz według kosztu wytworzenia – w przypadku wytworzenia środka trwałego we własnym zakresie. W świetle powyższego za koszt wytworzenia środka trwałego uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Należy więc przyjąć, że w ramach wytworzenia środka trwałego Beneficjent może wytworzyć we własnym zakresie oprogramowanie, które jest dedykowane (przypisane) do pracy wyłącznie z danym środkiem trwałym, lub warunkuje w ogóle pracę na danym środku trwałym. Wydatek na takie oprogramowanie nie może być sklasyfikowany jako samodzielna wartość niematerialna i prawna, lecz jest wliczany do wartości początkowej środka trwałego. Przykładem takiego oprogramowania może być program sterujący pracą specjalistycznej maszyny, czy system umożliwiający pracę komputera. W powyższą definicję wpisuje się oprogramowanie zarządzające stacją ładowania pojazdów elektrycznych oraz obsługi rozliczeń, stanowiące element projektu Beneficjenta. Takim przypadkiem nie jest jednak zakup programu antywirusowego czy graficznego, które mogą być używane na dowolnym komputerze, a także zakup programu do zarządzania planem produkcji, który nie jest przypisany do konkretnego środka trwałego.

Przedsiębiorca dokonując wyboru IOB musi zachować warunki obowiązujące w dokumentacji, m.in.: te dotyczące powiązań. Tu należy stosować zasady określone w ustawie o utworzeniu PARP. Art. 6c. ustawy o PARP stanowi:

  1. Podmiot, który ubiega się o udzielenie wsparcia przeznaczonego na zakup towarów lub usług lub otrzymał od Agencji takie wsparcie i nie jest zobowiązany do wyboru wykonawcy z zastosowaniem przepisów o zamówieniach publicznych, dokonuje wyboru wykonawcy z zachowaniem zasad przejrzystości i uczciwej konkurencji.
  2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, nie może dokonać zakupu towarów lub usług od podmiotów powiązanych z nim osobowo lub kapitałowo. Przez powiązania kapitałowe lub osobowe rozumie się wzajemne powiązania między podmiotem, o którym mowa w ust. 1, a wykonawcą, polegające na: 
    1. uczestniczeniu w spółce jako wspólnik spółki cywilnej lub spółki osobowej;
    2. posiadaniu udziałów lub co najmniej 5% akcji;
    3. pełnieniu funkcji członka organu nadzorczego lub zarządzającego, prokurenta, pełnomocnika; 
    4. pozostawaniu w takim stosunku prawnym lub faktycznym, który może budzić uzasadnione wątpliwości, co do bezstronności w wyborze wykonawcy, w szczególności pozostawanie w związku małżeńskim, w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej do drugiego stopnia lub w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli. Zgodnie z dokumentacją konkursową nie ma możliwości wyboru IOB w przypadku istnienia powiązań.

Opracowanie pisemne może stanowić efekt doradztwa. Co więcej, zaleca się by efekty pracy miały swoje potwierdzenie w publikacji. Dodatkowo dokumentacja nie wskazuje, by wykluczyć przedstawione przez Pana rozwiązanie wynagrodzenia- strona opracowania= godzina doradcza. Należy mieć na uwadze zasadność takiego działania, warunki cenowe, Wnioskodawca musi dokonać szacowania kosztu usługi doradczej i na jego podstawie przygotować tryb wyboru wykonawcy usługi. Jeśli w wyniku przeprowadzonego działania, okaże się, że taki rodzaj wynagrodzenia za usługę będzie spełniał kryteria, nie ma przeciwwskazań.

Usługi związane z wykonaniem prototypu służącego do przeprowadzenia testów nie są objęte dofinansowaniem. Wydatki związane z przygotowaniem prototypu ponoszone są przez przedsiębiorcę w ramach etapów wdrożenia innowacji i wykazane w pkt XII wniosku o dofinansowanie. Przygotowanie prototypu maszyny lub linii produkcyjnej nie stanowi usług doradczych, o których mowa w §5 pkt. 7 ust. 10) Regulaminu Konkursu. Jednocześnie przedsiębiorca ma możliwość skorzystania z usług wsparcia polegających na testowaniu zaplanowanego rozwiązania. Usługi wsparcia są kosztami kwalifikowalnymi, których wysokość nie może przekroczyć 40% łącznej wartości kosztów kwalifikowalnych usług proinnowacyjnych, tj. usług doradczych oraz usług wsparcia. Jeżeli wykonanie prototypowej maszyny bądź linii produkcyjnej będzie służyło nie tylko celom testowym, ale będzie stanowiło również element końcowego wdrożenia docelowej innowacji produktowej/procesowej to ten wydatek może zostać potraktowany jako koszt kwalifikowalny zgodny z paragrafem 5, ust. 9, pkt 3 Regulaminu konkursu - w zakresie inwestycji początkowej objętej regionalną pomocą inwestycyjną zalicza się koszty: nabycia albo wytworzenia środków trwałych innych niż grunty oraz nieruchomości.

Dodatkowo należy pamiętać, że w kryterium weryfikacji podlega, czy wydatki planowane do poniesienia w ramach projektu i przewidziane do objęcia wsparciem są uzasadnione i racjonalne w stosunku do zaplanowanych przez Wnioskodawcę działań i celów projektu oraz celów określonych dla poddziałania.

Przez „uzasadnione” należy rozumieć, iż są potrzebne i bezpośrednio związane z realizacją działań uznanych za kwalifikowane i zaplanowanych w projekcie. Wnioskodawca jest zobowiązany wykazać w dokumentacji aplikacyjnej konieczność poniesienia każdego wydatku i jego związek z planowanym przedsięwzięciem.

Przez „racjonalne” należy rozumieć, iż ich wysokość musi być dostosowana do zakresu zaplanowanych czynności. Nie mogą być zawyżone ani zaniżone. Wnioskodawca jest zobowiązany do przedstawienia w dokumentacji aplikacyjnej sposobu przeprowadzenia szacowania wartości wydatków oraz wskazania źródeł danych, na podstawie których określono kwoty poszczególnych wydatków.

Kwoty wydatków muszą być zgodne z limitami określonymi w Regulaminie konkursu (jeśli treść Regulaminu konkursu nakłada limity kwotowe lub procentowe dotyczące określonych rodzajów wydatków kwalifikowalnych). Jeśli kwoty wydatków przekraczają ww. limity kryterium uznaje się za niespełnione. Sprawdzeniu podlega także, czy wydatki są właściwie przyporządkowane do odpowiednich kategorii. Dodatkowo w przypadku wydatków kwalifikowalnych związanych z usługami doradczymi w zakresie innowacji oraz usługami wsparcia innowacji weryfikowana jest zgodność zakresu usług wskazanych przez Wnioskodawcę we wniosku o dofinansowanie z zakresem akredytacji wybranej Instytucji Otoczenia Biznesu. Jako kwalifikowalne w ramach projektu mogą być uznane jedynie wydatki związane z usługami, których zakres jest zgodny z zakresem akredytacji przyznanej danej IOB albo ze zgłoszonym zakresem akredytacji, w przypadku kiedy w dniu złożenia Wniosku o dofinansowanie akredytacja nie została jeszcze danej IOB przyznana. Za kwalifikowalne mogą zostać uznane wydatki związane z wdrażaniem innowacji technologicznej. Wdrożenie innowacji organizacyjnej lub marketingowej nie podlega dofinansowaniu. W kryterium ocenie podlega także relacja wartości kosztów kwalifikowalnych usługi proinnowacyjnej w odniesieniu do całkowitej wysokości wydatków niezbędnych do poniesienia w celu wdrożenia innowacji stanowiącej przedmiot usługi, nieuwzględniających wartości usługi proinnowacyjnej, objętej dofinansowaniem.

Przez „niezbędne” należy rozumieć, iż są to wydatki konieczne do poniesienia w celu wdrożenia innowacji i bezpośrednio związane z wdrożeniem. Wnioskodawca jest zobowiązany przedstawić w dokumentacji aplikacyjnej uzasadnienie konieczności poniesienia poszczególnych wydatków, ich planowanej wysokości oraz ich związek z wdrażaną innowacją. Dopuszcza się dokonywanie przez Komisję Oceny Projektów korekty wydatków wskazanych przez Wnioskodawcę jako kwalifikowalne w ramach projektu, w tym korekt mających na celu dostosowanie wydatków do limitów określonych w Regulaminie konkursu, o ile łączna wartość korekt nie przekracza progu procentowego określonego w Regulaminie Konkursu. W przypadku, gdy dokonanie korekty spowodowałoby przekroczenie progu procentowego określonego w Regulaminie Konkursu albo, gdy Wnioskodawca nie wyrazi we wskazanym terminie zgody na dokonanie rekomendowanej korekty, kryterium uznaje się za niespełnione. W przypadku projektów, które zostaną uznane za niezgodne z zakresem i celem poddziałania, wszystkie zaplanowane wydatki zostaną uznane za niekwalifikowalne.

Zgodnie z zapisami dokumentacji akredytacji Ośrodków Innowacji, IOB musi współpracować z ekspertami na podstawie umów cywilno-prawnych. Ośrodek Innowacji nie może przedstawić umów o współpracy zawartych z innymi podmiotami niż osoby fizyczne. Eksperci Ci muszą zostać wykazani w fiszkach usług proinnowacyjnych. Tylko takie osoby mogą realizować usługi w ramach poddziałania 2.3.1.

Zgodnie z Instrukcją wypełniania wniosku znajduje się informacja, iż ze względu na charakter i cel poddziałania główne miejsce realizacji projektu odpowiada części projektu dotyczącej usług proinnowacyjnych i jest tożsame: - w przypadku osób prawnych - z adresem siedziby lub siedziby oddziału wnioskodawcy określonym w pkt. II WNIOSKODAWCA – INFORMACJE OGÓLNE - Adres siedziby/miejsca zamieszkania wnioskodawcy. Natomiast oddział przedsiębiorcy może być wnioskodawcą w przypadku, kiedy adres siedziby tego przedsiębiorcy nie znajduje się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Z powyższych informacji wynika, iż nie ma możliwości ubiegania się o dofinansowanie w ramach poddziałania 2.3.1.

Główne miejsce realizacji projektu odpowiada części projektu dotyczącej usług proinnowacyjnych i jest tożsame:

  • w przypadku osób prawnych - z adresem siedziby lub siedziby oddziału wnioskodawcy.
  • w przypadku osób fizycznych - z jednym z adresów miejsca wykonywania działalności gospodarczej, zgodnie z informacjami zawartymi w CEIDG.

Wypełniając we wniosku adres siedziby/miejsca zamieszkania wnioskodawcy należy wpisać adres siedziby wnioskodawcy zgodny z dokumentem rejestrowym, a w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą adres zamieszkania. W przypadku, gdy wnioskodawcą jest oddział spółki należy podać adres siedziby oddziału wnioskodawcy zgodny z dokumentem rejestrowym. Należy mieć na uwadze, iż kwota przeznaczona na dofinansowanie projektów w ramach konkursu jest podzielona ze względu na zlokalizowanie projektów. W związku z tym adres głównego miejsca realizacji projektu decyduje o tym z jakiej części alokacji może zostać dofinansowany projekt. W przypadku, gdy innowacja będzie wdrażana (np. prowadzone będą prace inwestycyjne) w innej lokalizacji niż wskazane główne miejsce realizacji projektu, należy wypełnić pola odnoszące się do pozycji „pozostałe miejsca realizacji projektu” poprzez podanie danych co najmniej dotyczących województwa, powiatu, gminy, podregionu (NUTS 3). Pola „pozostałe miejsca realizacji projektu” powinny być powielane zależnie od liczby miejsc, w których wdrażana będzie innowacja np. w sytuacji, kiedy charakter wdrożenia będzie wymagał instalowania lub umieszczania elementów inwestycji w różnych miejscach prowadzonej działalności (gminach, powiatach, województwach). W przypadku wdrożeń polegających na zakupie mobilnych środków trwałych jako miejsce realizacji projektu uznaje się lokalizację siedziby lub zakładu/oddziału wnioskodawcy, w której środek został zaewidencjonowany i przekazany do użytkowania. Innowacja, której dotyczy dofinansowywana usługa proinnowacyjna musi zostać wdrożona przez wnioskodawcę na terenie RP. Jeżeli w ramach projektu jako kwalifikowalne przewidziane zostaną wydatki inwestycyjne związane z wdrożeniem innowacji technologicznej objęte regionalną pomocą inwestycyjną, maksymalna intensywność dofinansowania dla tych wydatków zostanie określona zgodnie z poziomem dofinansowania właściwym dla miejsca wdrażania innowacji. Poziom dofinansowania zostanie ustalony na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2014 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej na lata 2014-2020 (Dz. U. poz. 878). W przypadku wdrożeń realizowanych w kilku miejscach objętych różnym poziomem dofinansowania, maksymalną wysokością dopuszczalnej pomocy dla ww. wydatków będzie pułap określony dla tego miejsca realizacji projektu, w którym jest on najniższy.